Ben bir hayali sevmişim meğerse...
Bilemezdim böyle gerçek böyle doludizgin yaşanacağını.
Nereden bilecektim ki ?








Daha önce hiç böyle sevdim mi, gözlerine gözlerim değdi mi, kokusunu hissettim mi bir çiçeğin kokusunda ya da.. ya da kıyametim olacağını bile bile yaşarken ölmek istedim mi O' nun için..
Toplasam elimdeki Sen çıkarmıydın gerçekten.





Dokununca büyüsü bozulacakmış gibi yanımdayken uzaklarda mı sevdim ben
O'nu ?
Yıllarca anneme bin bir naz yapıp yemediğim yemeği sevdiğimin elinden
yedim mi ?
Olmaz denilen ne varsa yapıp kendi katı kurallarımı
yıktım mı?

Ben bunların hepsini yaptım ama kime yaptım bir hayale
Olmayacak düşlere...




Sabahları kalkıp aynalardan önce seyrederdim O' nu. Acele işe gitmem lazım deyip kocaman sarılıp sonra da saç makyaj ve giysilerini giyip çıkardı evden.
Ben O' nun bıraktığı dağınıklığı görmezden gelir ve biraz daha yastığa başımı koyardım. Onun kokusunu içime çekip akşama kadar idareli kullanmaktı niyetim..
Sonra giyinir bende çıkardım çok sonra. Genelde işe geç kalırdım O' nun yüzünden ama olsun.
İnsan sevdiği yüzünden her şeyi göze alır değil mi?

Bazen erken eve gelir diye acele ederdim fakat işlerden fırsat bulamazdım. O beni arar "nasılsın iyimisin?"derdi.
İşte o zaman yüreğim bir panayır yerine dönerdi.





Bütün günüm kötü geçse bile  O sordu diye günlerim hep iyi olurdu.
Bu yeryüzünde bir yerde güneş tekrar doğar, gün yine geceyle buluşur ve ben yine seni beklerdim.

Hep iyi geceler sözünü O'ndan bekler sonra da içimden "Seni Seviyorum, seni çok özledim"derdim. Bunu sadece içim duyardı bir de şu dört duvar..




Hayalle gerçeğin düşle umudun karıştığı gecelerde gözlerin o kocaman bal rengi gözlerin kaplardı yüzümü, tüm benliğimi sonunda uykuya mağlup olup rüyasında beni görmesi için dua ederdim tekrar "Seni Seviyorum" der ve uyurdum öylece.

Gerçek hayale kavuşur hayal düşe ulaşır ve günler peşi sıra akar gider ben her zaman yalnız seni severdim.
Sonsuza kadar...






Boşalt içindeki kederi durma yağ
Seninle gelsin bereketim gel
Gel ki aydınlansın ruhum, can evim
Ne olur

Günebakan çiçekleri seni bekler
Dön yüzünü sen güneşe
Dans etsin rüzgarla birlikte
Ne olur






Yolun sonuna gelmemişsen daha
Acemi telaşlar biriktirdiysen içinde
Her şey için vakit vardır sev sev..sev artık
Ne olur

Bekleyenin vardır belki
Sevgisiz ve kasvetli
Ardında bırakma beni Sen
Ne olur

Kış güneşine aldanıp çiçeklerimi dökme
Sen bahardın yüreğimde temelli
Şimdi zemheride yanarım belki gitme
Ne olur

Kokun sinmiş tüm dünyama
Yalnız öksüz duvarlara
Aynalarda bile suretin varsa
Mecnun edip yakma beni
Ne olur

















     Herşey o beyaz eve girmemle başladı. Sonrası da geldi zaten..


Ama bundan önce size hikayenin başını  O'nunla nasıl tanıştığımızı anlatayım. 


Bundan yirmi sene önce dört yaşında bir çocuktum. Adım Kerem. 

Masal' ın doğduğu ev burası sevdiğim kadının...



Bölgenin en zenginlerinden olan Kürşat Bey ile Melike Hanım birbirlerine ilk görüşte aşık olmuş ve sevdiği kadının ailesinin karşı çıkmasına rağmen hemen evlenmiş ve karısını bunca zamandır çok mutlu etmişti. Bu zamana kadar onların aşkı parmakla gösterilmiş bir peri masalı gibiydi. Ama onların mutlulukları bir şeyle gölgelenecekti .. Çocukları olmuyordu.

Çok uğraşmışlar babamın anlattığına göre..Babam Melike Hanımın doktoruydu. Elinden geleni yapmış fakat olmamış. Sonunda onlar da pes etmişler 

Babam anlatmaya devam ediyordu ...Bir gün çok mutlu haber aldıklarını ve bunun da ailede büyük bir mutluluk yarattığını söyledi. 


+ Sevgilim bugün bir mucize gerçek oldu :)
- Ne oldu sultanım nedir senin yüzünü güldüren bu haber ?
+ Nasıl anlatsam bilemedim şimdi :)
Melike derin bir nefes aldı , sanki soluksuz kalmış gibi hemde kocamanından 
Sonra devam etti neşeyle

+ Hani olmaz denilen, yıllarca o mucizeyi bekledik ya işte şimdi oldu..Aşkım bizim bir çocuğumuz olacak :)
- Nasıl ? Gerçekten mi ? Nasıl anladın ? Dur sen şimdi yorulursun şöyle otur.
Sonra birden gözlerinden yaşlar boşaldı Kürşat Bey'in ..Çocuk gibi, katıla katıla ağlıyordu. 
Melike ilk önce korktu ama sonradan sımsıkı sarıldı sevdiğine,yüzünü kalbine dayadı,saçlarından öptü kokladı.

Günler bu mutlu habere alışmakla geçerken hamilelik de ilerliyor fakat  Melike kendini bir türlü dinç sağlıklı hissetmiyor hep yoruluyor hemen dinlenmek istiyor, nefes alırken bazen morarıyormuş.
Babam Melike'nin rutin kontrollerini yaparken kalp yetmezliği olduğunu farketmiş ama Melike Hanım babama bu konuda yemin ettirmiş. 
Babam bunun tehlikeli sonuçları olacağını söylediğinde de " Herşeye rağmen bu hediye için değmez mi ? " diye yanıt vermiş. 

Bu konuşmadan sonra babam defalarca yine iknaya çalışmış ama nafile ..! 

Doğum zamanı geldiğinde babamı çağırdılar aceleyle o akşam 
Babam kimseye emanet edemeyeceği için beni de getirdi o büyük beyaz eve 
Bana "Sen burada otur sessizce bekle tamam mı oğlum :) " dedi sessizce.. Sonra koşar adımlarla yukarı doğru çıktı.
Daha merdivenlerin yarısında avaz avaz bağırma sesleri duydum. Çok korktum ve başımı kollarımla kapadım. 
Ne kadar süre geçti bilmiyorum. Sesler kesilince merdivenleri çıktım ve ışık olan bir kapı aralığından şunları duydum. Bir bebeğin ağlaması ve arkasından bir adamın "karımı kurtar doktor karımı "diyen sesi ve hizmetçilerin ağlamaları üzerine kapıdan içeri girdim ve O' nu gördüm. Odadakiler "çok güzel bir bebek ama talihi kötüymüş annesini kaybetti ." diyorlardı.

 İşte o an ben bu kızı hiç yalnız bırakmayacağıma yemin ettim. 

Zaman su gibi geçiyordu ve Masal yedi yaşına gelmişti.  Annesinin yokluğuna hala alışamamış üstüne bir de babasının hayatı ona dar etmesinden çok sıkılıyordu. Onun tek arkadaşıydım.

+ Masal hadi gel seni bir yere götüreceğim.
- Nereye Kerem ?
+ Sürpriz ..Sürprizler söylenmez sihri bozulur :)
Biraz durdu ama sonra 
- Hadi gidelim .. dedi.

Patika yollardan,yeşillikler içinden,mis gibi çiçek kokularından geçerek bir ağaç önünde durduk. 
- Ee nerede sürpriz ? 
+ İşte tam önünde Masal 
Masal şaşırmıştı 
- Bu ağaç kovuğunun önünde niye durduk ki ?
+ Burası artık sığınağımız bizim evimiz olacak. Hep yanında olacağım . Burada hep mutlu olacaksın , hiç üzülmeyeceksin Masal 
Yüzünde biraz gülmüştü işte.. Sonunda başarmıştım 
- Ama ben girmem buraya böcek filan vardır sonra !
+ Ben kaç gündür gelip buraları temizledim Adem Amcayla ..İlaçladık ,korkma sen :)
- Ooo siz çoktan işbirliği yapmışsınız ..Peki madem :)
Adem Amca Masal 'ın evine bakan emektar bahçıvandı ve çok iyi bir insandı. Ağzı da sıkıydı üstelik. Bu sığınağımızdan kimseye bahsetmemesini söyledim. Gözlerini kapatıp açtı ve hiç konuşmadı bu konuda.


Neler paylaştık diye sorarsanız.. Neler paylaşmadık ki ; mutluluk, sevgi, merhamet daha birçok şey.
Uzun süre hep bir arada olmak istediğimizde bu ağaç kovuğu sanki sihirli bir zırh gibi bizi sarıyor, görünmez hale getiriyor ve kayboluyorduk. 


Çocukluğumuzun o güzel masum zamanları birlikte olduğumuz sürece hep bizimle olacaktı. 
Ve bunu hiçbir dış etken değiştiremeyecekti. 

Biz kalbimizde sevgiyle yaşarken yıllar su gibi akmış ben üniversiteyi bitirmiş, iş arıyordum. 
Kürşat Bey çocukluktan beri Masal'la benim bir arkadaştan fazlası olduğunu anlamıştı. Baskı uyguluyor ve kızının yüzünü göstermemek için türlü yasaklar koyuyor,adeta bize işkence yapıyordu. Tam o sırada istediğim iş konusunda çok tanınmış bir bilgisayar firmasında görev almam söylendi. Ama gideceğim yer başka bir kentte ve çok uzaktaydı. Masal'ı bırakmak benim için ölüm demekti. Tek çare Masal'a benimle gelmesini söylemek olacaktı. 

+ Masal bugün görüşmemiz lazım 
- Önemli birşey mi var Kerem ?
+ Çok önemli.. Ağaç kovuğuna gel bekliyorum.

Onu nasıl razı edeceğimi düşünürken, Masal benden önce gelmiş beni bekliyordu. 

- Ne oldu ? Çok önemli deyince meraklandım şimdi
+ Masal , iş arıyordum ya..Şimdi işi buldum ama
- Ama' sı ne ?
+ Başka bir şehirde çok uzakta 
Sonra birden içimden O'na sarılmak geldi. Aniden kendime doğru çektim ve O' nu öptüm. İtiraz etmedi kendini bana bıraktı. Sanki uzun bir kargaşadan kurtulmuş, sessiz sakin huzuru bulmuş,hiç ayrılmak istemiyordu. 
"Gitme bırakma beni ne olur "diyordu sessizce
Saçları yüzüme değiyor yasemin kokuyordu içime çektim sanki depolar gibi

Aklıma, ruhuma, yüreğime kazıdım kokusunu 



Dengemiz kayboldu aniden çimenlerin üstüne yuvarlandık. Gökyüzü yorgan çimenler yatak olmuştu ikimize.. Sonra zamanın girdabında kaybolduk ben değil biz olduk. 
Sabahın gülen ışıkları selamlıyordu bizi. Ben sevgilim uyanmasın diye gölge yapıyordum ve O'nu seyre dalmıştım böylece
Lakin bir karga bu mutlu anı bozdu ve benim Masal' ım gözlerini açtı. 
+ Günaydın kır çiçeğim :)
- Günaydın
Sen beni ne kadar zamandır seyrediyorsun böyle :)
+ Ben zaten sende kaybolmuşum zamanın ne önemi var papatyam :)

Doğruldu çimenlerden boynuma sarıldı birden.." Seni seviyorum be adam ..İyi ki varsın hayatımda "
+ Hadi hazırlan bakalım Masal Hanım benimle bugün yola çıkıyorsun. 
-Kerem, sen önden git,evimizi yuvamızı tut.. Ben sonra sana yetişsem olur mu bir tanem ?

Kerem bir an düşündü belki vedalaşmak istediği birileri vardır diye..Üstelemedi. Dedi ki 
+ Hadi o zaman gidelim.
Evine gelmeden ben tekrar sarıldım sevdiğime..
+ "Bu bir ayrılık değil sakın üzülme buluşacağız."dedim.


Aradan elli sene geçti. 

- Sevgilim sen hala gelmedin ? Neredesin ?
Gözüne güneş geliyordu. 
- Kerem yine gölge yapsana sevgilim , yüzüme güneş geliyor.
+ Anne benim Ayşegül yanındayım.

Yatak çarşafları düzeltilmiş ,ilaçları bir köşedeydi.Uzun uzun bakmasına rağmen seçemedi. 
- "Ne işim var burada?  Baban beni bekliyor otobüs bileti yanacak "diyebildi. 

Yıllar önce Kerem'in gittiği otobüs virajı alamayarak kaygan yolda bir başka araçla çarpışmış ve o otobüsten kurtulan olmamıştı. Sonrası büyük bir acı, üzüntü ve Masal' ın bir gecede herşeyi unutması. Buna bağlı olarak hastalıkların peşi sıra gelmesi. Hepsi ama hepsi bir anda olmuştu. 
 Şimdi Kerem'den, sevdiği adamdan geriye kalan sadece kızı 
Ayşegül'dü işte..

Hemşire hastalığının son zamanlarında olduğunu hoş tutmak gerektiğini söylemişti. Arada bazı güzel anılar hatırlasa da artık Masal kendi masalının sonuna geldiğini hissediyordu. 

- Ayşegül, gel sarıl bana 
dediğinde gözlerinden yaşlar süzüldü.  Ayşegül annesine sarılırken ağlıyordu gözyaşları birbirine karışıyordu sanki  
+ Anne ne olur bu dünyada beni kimsesiz yalnız bırakma.. dedi. 
Masal sarıldı kızına sımsıkı bir süre,yüzü gülüyordu sevdiği adam ellerini uzatmış O'nu bekliyordu. 
- Geliyorum dedi elleri kaydı ansızın  
sarıldı sevdiği Kerem'ine... 
















Hakkımda

Ufak tefek, okumayı ve yazmayı seven, minicik, kedi ve kuş hastası, minyon bi hatun düşünün işte. O benim.

Facebook sayfama davetlisin =)

Birazdan kapanacak... 10 saniye Vazgeç

SEVİLEN YAZILAR

  • Bir Hayalin Peşinde
    Ben bir hayali sevmişim meğerse... Bilemezdim böyle gerçek böyle doludizgin yaşanacağını. Nereden bilecektim ki ? Daha önce...
  • Ay Kız'ın Sevgi Masalı
    Mutsuz ve sevgisiz insanların yaşadığı ülkede Ay Kız adında yıldızların bile kıskandığı bir kız yaşarmış. O bulunduğu ülkenin aksine her...
  • Mesafe
    Yedi yüz kusur kilometre mesafe olsa da aramızda Ne kadar uzakta olsan da aslında yakınsın bana Çok merak ediyorum ben aslında Hiç mi g...
  • Sensizlik Selamı
    Bugün yürüyüş yaptım lavanta tarlasında Bir martı Senden selam getirdi bana. "Al selamını üstümde kalmasın, kanatlarım...
  • İsimsiz
    Bir zamanlar çok sevdiğim bir kişi vardı Geçmiş zamandı ama hatırlamasam şimdi olmazdı Bir evimiz olacaktı adı evimin isminde sakl...

Kimler Buradaymış?

İZLeYİCİLER

Labels

ağaç ağaç kovuğu ağlamak anahtar ara aslı aşk avazavaz avuç ay ay kız ayna ayşegül badem bal başlamak başlangıç beddua bereket beyaz breath buğday bulut büyü cuma çakıl taşı çay çiçek çikolata çin seddi dalga dans etmek dansetmek deli delilik demir deniz dolunay dua dudak duvar dünya düş eftelya el elmas ferhat fırtına filiz gece geçmiş gerçek gökyüzü gölge göz gözlerim gözyaşı gül gülmek gülümseme günebakan güneş güzergah haklısın hayal hayat heba heidi heybeli huzur ışığım ihtiyar iyi ki iyilik iz kabuk kaçmak kadın kahve kalb-i sevda kalbim kalp kara kış karanlık kaybolmak kazak keder kepenk kerem keşke kırk kilitli sandık kırmızı kısa kilometre kor kucak kuş küçük küçük mutluluklar kürşat leyla maddiyat mahzun martı masal masum masumiyet mavi mecnun med cezir mektup melek melike menekşe renkli yağmur merhaba mesafe mesela minik kuş mutluluk müsait nadas ne olur nefes nilüfer ofelya okyanus ötesi öfke öksüz ölüm ömür panayır pencere perçem peri peri kızı peter pırlanta poyraz prens renk rüya rüzgar sabır sabır taşı sapsarı selam sen sensizlik ses sevgi sevgili sevgisiz sevmek sıcacık sığınak sis siyah son kullanma tarihi sonsuz söğüt suret susmak suya yazı yazmak sürç-i lisan şirin şövalye şükretmek tadilat tan yeri Tanrıça Hemethia taş terketmek tılsım tohum toprak usta uyku uzak vapur yağmur yara yasemin kokusu yaşam yay yedi başlı ejderha yeşil yıldız zaman zamanı zambak zikir zincir

Translate

Social